Ik vond het begin van 2019 heftig, ook al heb ik maar ongeveer twee weken gewerkt van de vier. Luxe he, twee weken vakantie. In het begin van het jaar heb ik veel nagedacht over nieuwe plannen voor Splendith, want ik merkte dat ik bepaalde dingen kon verbeteren. Misschien heb je wel gemerkt dat het rustig was op de blog en rustiger op Instagram en Social media. Splendith groeide op een manier, maar was op een bepaalde manier ook stil.

Grotere keuzes bleven uit. Als introvert vind ik het soms lastig om informatie te delen. Ik denk er wel over, maar dan blijf ik malen in mijn hoofd. Ik heb gemerkt dat ik grotere zakelijke beslissingen maar al te makkelijk rond laat draaien, zonder er eens een keuze over te maken. Ik bleef dingen overdenken, zonder stappen te maken.

Waarin zie jij de beren op de weg, bij het maken van keuzes? Zie je ze bij het beginnen aan een creatieve hobby of het veranderen van je levensstijl? Ik zag nooit zo de risico’s, totdat mijn bedrijf groeide en de risico’s echt groter werden. Je moet ineens een salaris betalen en krijgt facturen waar ineens een extra nulletje achter staat. Een grote misstap is dan misschien ineens het einde van je bedrijf waar je zo hard aan hebt gewerkt. Jup, dat is wel een risico he.

De beste ingeving kwam heel simpel en tijdens de wintersport. We liepen met de ski’s op de schouder. - Beeld je de manier van lopen met skischoenen maar in. Het blijft onmogelijk om met die schoenen te lopen haha. - Ik had een gesprek met m’n broer over waar Splendith stond en zei: ja de investering die ik twee jaar geleden deed, moet nu 4x zo groot zijn om een vergelijkbare impact te hebben. In mijn hoofd had ik al allerlei redenen verzonnen welke risico’s er allemaal bij kwamen kijken en was al klaar om die op te noemen. Toen zei m’n broer zei heel simpel: ‘dan doe je dat toch?’.

De meest eenvoudige opmerkingen kunnen de meeste impact hebben. Want nu stelde ik mezelf de vraag: waarom doe ik het ook niet gewoon? Ik wuifde in heel 2018 drie grote vragen weg, met redenen dat het allemaal zou mislukken. Zonder de mogelijkheden te onderzoeken hoe ze wel zouden kunnen lukken.

Deze week ben ik begonnen met de voor- en tegen argumenten rationeel op een rijtje te zetten. En ik kan je zeggen, ze hebben nu al heel veel meer voor- dan tegenargumenten. Misschien kan ik volgende week vast een plan van aanpak gaan maken ;).

In 2018 was het: dat kan allemaal niet. In 2019 denk ik: dan doe je dat toch?

En het eerste van de lijst is: een nieuwe laptop. There’s that.

Liefs,
Judith

[lang2]

I thought the start of 2019 was tough, even though I only worked about two weeks out of the four. Luxury huh, two weeks of vacation. At the beginning of the year I thought a lot about new plans for Splendith, because I noticed that I could improve certain things. You may have noticed that it was quiet on the blog and quieter on Instagram and Social media. Splendith grew in a way, but was also quiet in a way.

Larger choices weren't made. As an introvert, I sometimes find it difficult to share information. I think about it, but then I keep thinking about it. I've found myself turning bigger business decisions all too easily, without even having to make a choice. I kept thinking things through without taking any steps.

How do you see the bears on the road, when making choices? Do you see them starting a creative hobby or changing your lifestyle? I never saw the risks like that until my business grew and the risks really got bigger. You suddenly have to pay a salary and you receive invoices with an extra zero behind it. A big mistake might suddenly be the end of your company that you have worked so hard on. Yep, that's a risk, isn't it?

The best idea came very simply and during winter sports. We walked with our skis on our shoulders. - Imagine walking with ski boots. It remains impossible to walk with those shoes haha. - I had a conversation with my brother about where Splendith was and said yes the investment I made two years ago now has to be 4x bigger to have a comparable impact. In my head I had already made up all kinds of reasons which risks all involved and was ready to list them. Then my brother said very simply: "then you'll just do that, right?".

The simplest comments can have the most impact. Because now I asked myself the question: why won't I just do it? I brushed off three big questions throughout 2018, saying it would all fail. Without examining the possibilities of how they could succeed.

This week I started to rationally list the pros and cons. And I can tell you, they already have a lot more arguments in favor than against. Maybe next week I can make a plan of action;).

In 2018 it was: none of that is possible. In 2019 I think: then you will, right?

And the first thing on the list is: a new laptop. There's that.

Love,
Judith